ภาพที่จะเห็นแม่น้ำสองสีชัดๆก็ต้องเข้าไปที่วัดโขงเจียม ซึ่งเป็นพื้นที่หัวมุมพอดี ที่แม่น้ำทั้งสอง มูลและโขงมาเจอกัน จุดนี้เองครับ ที่ผมได้เห็นภาพวัฒนธรรมที่ไม่รู้ว่าจะหายไปเมื่อไหร่ เป็นภาพของชาวบ้านกำลังจับปลาด้วยแหอันเล็กๆ บนเรือไม้ลำเล็กของพวกเขา บางคนก็มากันทั้งครอบครัว
วันนี้คงเป็นวันที่น้ำขึ้น และน้ำเยอะมากครับ จากการพูดคุยกับชาวบ้านที่มาหาปลา และที่ตลาดเช้า ได้ความว่าที่เห็นเรือเยอะๆก็เพราะเป็นช่วงน้ำขึ้น ผมคิดว่าคงหมายถึงน้ำเยอะ ปลามันก็เลยชุม โดยเฉพาะตรงบริเวณ ที่ปากแม่น้ำ ตรงแม่น้ำสองสีนั้นละครับเลยกลายเป็นแหล่งจับปลาของชาวบ้านกันไป เหมือนว่าใครๆก็ออกมาจับปลากัน กลายเป็นภาพที่มีเรือเต็มปากแม่น้ำไปหมด เห็นแล้วคิดย้อนไปในอดีต ไม่มีเรือใหญ่ มีแต่เรือไม้เล็กๆ ใช้เครื่องมือจับปลาง่ายๆ
ถ้าวันหนึ่งเราเจริญขึ้น ลูกหลานโขงเจียมไม่จับปลากันแบบนี้แล้วภาพแนวนี้คงไม่มีให้เห็น คงไม่มีใครอยากจับปลาเลี้ยงชีพไปตลอดล่ะมั้งครับ นี้มันแค่เหตุการณ์เฉพาะกิจที่ปลาเยอะเท่านั้นเอง ว่ามั๊ย
บางลำมากันทั้งครอบครัว ใช้แหจับปลา ดูเขาจับเหมือนง่าย
แม่น้ำสองสี จุดนี้มองจากวัดโขงเจียม อ.โขงเจียม จ.อุบลราชธานี
มากันหลายลำเลยละครับ จับได้แล้วเขาก็เอาไปขายที่ตลาดวันนั้นเลย ...ตามไปซื้อที่ตลาดสดโขงเจียมกันต่อได้
ที่ตลาดสดโขงเจียม ตอนเช้าก็จะมีแผงปลาที่คึกคักมาก ปลาสดๆทั้งนั้น
ปลาจากแม่น้ำโขง
จากแม่น้ำโขงจับเมื่อเช้าเลยครับ
นี้ล่ะครับอีกหนึ่งเสน่ห์ของโขงเจียม อุบลราชธานี สีสันวัฒนธรรม
No comments:
Post a Comment